Αntifa Διαδήλωση: Πόλεμος ενάντια στο φόβο! Παρασκευή 29.05.20 · Πλ. Βικτωρίας · 18.30

Για εξήντα ημέρες όλο το ρεπερτόριο της κρατικής τρομοκρατίας ξεδιπλώθηκε πάνω στα μυαλά και στα σώματά μας.

Οι μισθοί μετατράπηκαν σε επιδόματα. Τα σπίτια μας μεταμορφώθηκαν σε new age φυλακές. Η  έξοδός μας από το σπίτι ισοδυναμούσε με καθημερινές δόσεις αυτοεξευτελισμού. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα μας ζητούσε να δείξουμε «κοινωνική υπευθυνότητα», δηλαδή να το βουλώσουμε και να καταπιούμε αδιαμαρτύρητα το κόψιμο των μισθών και την απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι δημοσιογράφοι μας τάισαν με πτώματα και αγνό τρόμο. Κάθε γνώμη που αμφισβήτησε τον κυρίαρχο κρατικό λόγο καταδικάστηκε περίπου ως εθνική προδοσία. Οι ιατρικοί μηχανισμοί φανέρωσαν την αστυνομική λειτουργία που ενυπάρχει σε κάθε μηχανισμό πρόνοιας. Οι μικροαστοί αποτρελάθηκαν: φόρεσαν μάσκες και γάντια, κατανάλωσαν τόνους αντισηπτικών, προσδέθηκαν μέσω iphone στην κρατική αλήθεια – αυτοπειθάρχησαν, αυτοεπιτηρήθηκαν, έγιναν οι νεκροζώντανοι κήρυκες της νέας εποχής.

Κι όμως. Δεκάδες χιλιάδες από μας σταθήκαμε απείθαρχοι στις κρατικές προσταγές. Δυστυχώς δεν δράσαμε με σχέδιο, αλλά ευτυχώς πράξαμε από ένστικτο. Φτιάξαμε μια πόλη κάτω απ’ την πόλη. Ανακαλύψαμε καβάτζες στα πάρκα, στις πλατείες και στα παρατημένα κτίρια. Αμφισβητήσαμε την εξουσία των γιατρών πάνω στις ζωές μας. Σιχτιρίσαμε τις κρατικές προτεραιότητες. Επιδείξαμε «κοινωνική ανευθυνότητα», δηλαδή εμφανίσαμε συλλογικές δυνατότητες να σκεφτόμαστε για λογαριασμό μας. Φτύσαμε τη μασκοφόρα εθνική ενότητα. Χρησιμοποιήσαμε το έσχατό μας όπλο: αρνηθήκαμε, τη στιγμή που όλοι γύρω μας εκβίαζαν τη συναίνεσή μας.

Χρειάζεται να καταλάβουμε τους εαυτούς μας – όχι ως άτομα, αλλά ως τάξη· χρειάζεται να καταλάβουμε την εποχή μας – όχι ως διαδοχή χρόνου, αλλά ως πύκνωση των καπιταλιστικών αδιεξόδων· χρειάζεται να καταλάβουμε το κράτος μας – όχι ως μοναδικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης, αλλά ως αστραφτερή πανοπλία που ετοιμάζεται να βαφτεί στο αίμα.

ANTIFA ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΗ 2020 18.30


Περισσότερα στο autonomeantifa.gr

Το νέο μας site

autonomeantifa.gr

autonomeantifa.gr

«Κάνουμε τόσα πράγματα, και στο δίκτυο φαινόμαστε ελάχιστα, τη στιγμή που άλλοι …». Αυτό διαπίστωσε με πίκρα μια συντρόφισσα όταν συζητούσαμε να στήσουμε ένα site. Πράγματι, σε μια εποχή όπου το να μην υπάρχεις στο ίντερνετ θεωρείται ισοδύναμο με το να μην υπάρχεις καθόλου, εμείς παραήμασταν άδικοι με τους εαυτούς μας. Τόσα χρόνια κάνουμε τόσα πράγματα στους δρόμους, δίχως την ανάλογη «διαφήμιση» στο ίντερνετ.

Από την άλλη βέβαια, παραμελούσαμε την ηλεκτρονική μας παρουσία γιατί καταλαβαίναμε ότι κάτι τέτοιο απαιτούσε μπόλικη δουλειά: δηλαδή συλλογική εργασία για ένα site με οργανωμένη λειτουργία και παρουσίαση όσων κάνουμε και όχι βιαστικό «φτυάρισμα» πληροφοριών και εικόνων σε μια σελίδα.

Αποφασίσαμε ν’ αναμετρηθούμε με τον όγκο αυτής της δουλειάς. Βάλαμε κάτω τα τόσα πράγματα που κάνουμε, τις διαδηλώσεις, τις εκδηλώσεις, τα έντυπα δρόμου, τις αφίσες. Τα βάλαμε σε μια σειρά, τα οργανώσαμε θεματικά και χρονολογικά, φίλοι και φίλες αφιέρωσαν ώρες δουλειάς για την ψηφιοποίηση του υλικού. Συζητήσαμε αρκετά πάνω στη δομή και τη λειτουργία του site και ιδού!

Όσοι άνθρωποι έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια από antifa ομάδες ξέρουν πως η ηλεκτρονική μας παρουσία είναι δύσκολο να χωρέσει την ιστορία, τα περιεχόμενα, την καταγωγή μας και τις διαδρομές μας. Το antifa γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που διαρκεί μέχρι σήμερα, και την ονομάζουμε φασισμό χωρίς σβάστικα. Ωριμάζουμε κι αλλάζουμε  όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια μέσα από διαδικασίες συλλογικής οργάνωσης και δημόσιας παρουσίας στους δρόμους. Έτσι ακριβώς υπάρχουμε και «φαινόμαστε».

Τώρα, στο site μας θα βρείτε λόγια και πεπραγμένα μας από το παρελθόν και το παρόν. Αλλά ας έχουν κατά νου οι φίλοι μας ότι όλα αυτά αποτελούν κομμάτια μιας ιστορίας από ανθρώπους που την έζησαν και τη ζουν μέσα από την οργάνωση σε antifa ομάδες. Μόνον έτσι αυτή η ιστορία βγάζει νόημα. Και όχι ως κατανάλωση πληροφοριών, εικόνων και αναρτήσεων.

Με άλλα λόγια, πίσω από το site υπάρχουν άνθρωποι οργανωμένοι σε ομάδες και συνελεύσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Που μέσα από την οργάνωση προσπαθούν να βγάζουν νόημα από τον κόσμο, για να βρίσκουν και τρόπους να την παλέψουν ενάντια στον φόβο και τον ζόφο. Ας μην τον ξεχνάει αυτό, όποιος μας κάνει κλικ.

No26. Δύο διαδηλώσεις στις πλατείες της λήθης

Άμα δε δεις το βίντεο, τότε πάει να πει δεν συνέβη! Και αντιστρόφως: Άμα δεις το βίντεο, τότε πάει να πει συνέβη! Αυτά είναι τα αξιώματα του διαδικτύου, οπότε, αφού αποφασίσαμε να εκσυγχρονιστούμε, υποτασσόμαστε: αυτά είναι τα βίντεο από τις δύο ταυτόχρονες διαδηλώσεις στόμα με στόμα που διοργάνωσε η συνέλευση autonome antifa το Σάββατο 9 Μαΐου.

Αφού λοιπόν υπάρχει βίντεο, πάει να πει ότι οι διαδηλώσεις έγιναν! Έγιναν ταυτόχρονα, σε δύο πλατείες από αυτές όπου εν τω μεταξύ εξελισσόταν, εεε… η τελευταία μεγάλη εξέγερση του ελληνικού λαού. Με την ευκαιρία λοιπόν, να πούμε και την αμαρτία μας. Βρίσκουμε πως οι πλατείες όπου διεξάγονται, εεε… οι (αντι)κορονοϊκές τελετές (καλά το λέμε;), έχουν σημαντικές ομοιότητες με τις πλατείες των αγανακτισμένων: πλήθος μαζεμένο – αύρα σημαντικών γεγονότων πλανιέται στον άερα – το πράγμα διαθέτει «σημαντικές πολιτικές συνδηλώσεις» – και οπωσδήποτε «εδώ κάτι σημαντικό συμβαίνει». Αλλά το τι ακριβώς είναι αυτό που συμβαίνει, αφήνεται στην ατομική ερμηνεία του καθενός.

Συνέχεια

No25.«Ας πεθάνουμε ρε καριόλη, αλλά εσένα θα σου σπάσω τα μούτρα!»: Συνέντευξη με μία συντρόφισσα, πρώην υγειονομική υπάλληλο

Ένα από τα πολλά πολιτικά αποτελέσματα της εποχής των ιών είναι η μετατροπή των γιατρών σε ήρωες και του συστήματος υγείας σε μέγιστη κοινωνική προτεραιότητα. Οι γιατροί παρουσιάζονται ως σωτήρες-άγγελοι και το κρατικό σύστημα υγείας, η ολοένα μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση στους όρους αναπαραγωγής της εργατικής τάξης, ως η απαραίτητη απάντηση στον σουπερ-φονικό ιό.
Η δικιά μας εμπειρία από τους γιατρούς και τα νοσοκομεία ως ασθενείς είναι πολύ διαφορετική από την αριστεροδεξιά κρατική προπαγάνδα. Οι γιατροί και τα νοσοκομεία έχουν μία κατεξοχήν πειθαρχική λειτουργία απέναντι στην εργατική τάξη η οποία πολλαπλασιάζεται στην σημερινή εποχή των «αόρατων εχθρών». Η αντίληψη μας αυτή συμπληρώνεται και επιβεβαιώνεται από τις εμπειρίες αρκετών συντροφισσών που έχουν περάσει ως εργαζόμενες από τέτοια ιδρύματα. Θεωρήσαμε κατά συνέπεια σημαντικό να μιλήσουμε με μία συντρόφισσα που εργάστηκε στο παρελθόν σε νοσοκομείο.

Συνέχεια

No24. Οι αυτόνομοι εξηγούν τα πάντα. Αλήθεια;

Κυκλοφορεί το τεύχος #70 του περιοδικού antifa: πόλεμος ενάντια στο φόβο.

Aυτό τo τεύχος είναι ιδιαίτερο μιας και γράφτηκε μέρα με τη μέρα εν τω μέσω πραξικοπήματος, καραντίνας και κακού χαμού. Από μια άλλη σκοπιά, το τεύχος αυτό δεν διαφέρει από τα προηγούμενα. Kατά τα γνωστά δηλαδή, η θεματολογία μας είναι περίεργη. Κατά τα συνήθη, ερμηνεύουμε την επικαιρότητα από ανάποδη ματιά. Κλασικά και πεισματικά αποφεύγουμε ν’ αναμασάμε κοινοτοπίες. Και φυσικά, επιστρατεύουμε το χιούμορ, την ειρωνία και τον αυτοσαρκασμό για «να διατηρούμε την ψυχραιμία μας» -άντε, ας πετάξουμε και μεις μια κοινοτοπία των ημερών για να μην νιώθουμε τόσο περιθωριακοί.

Οι αρνήσεις απέναντι σε όλες τις μορφές και τα περιεχόμενα του εθνικού κορμού ήταν και είναι η αναγκαία αφετηρία μας. Κατά βάθος όμως, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να μιλάμε για τις δικές μας ανάγκες, τα δικά μας προβλήματα και τις δικές μας συλλογικές μνήμες μέσα από την οργάνωση σε antifa ομάδες και συνελεύσεις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Ποτέ δεν θεωρήσαμε τα προβλήματα μας ως αποκλειστικά δικά μας, ουδέποτε θεωρήσαμε τις εαυτές μας ξεχωριστές. Είμαστε κομμάτι της τάξης μας και βράζουμε στο ίδιο καζάνι με χιλιάδες όμοιούς  μας. Τρώμε πακέτα στη δουλειά, στην οικογένεια και το σπίτι όπως χιλιάδες όμοιοί μας. Προσπαθούμε να πολεμήσουμε το φόβο, τη βλακεία και την παραίτηση που μας επιβάλλονται από κάθε πόρο του συστήματος ως αναπόφευκτο πεπρωμένο.

Συνέχεια

No23. Το Πείραμα: μια ιστορία ιών και εμπορικού πολέμου από το 2016 μέχρι σήμερα. S. 1, Ep. 4: Η ανάδυση του κινεζικού μπαντουστάν και η ιστορία του κόσμου (1950-2010)

Το Πείραμα: μια ιστορία ιών και εμπορικού πολέμου από το 2016 μέχρι σήμερα.
S. 1, Ep. 4: Η ανάδυση του κινεζικού μπαντουστάν και η ιστορία του κόσμου (1950-2010)

Συνέχεια

No22. Η εκατόμβη που δεν έγινε – Το «θαύμα της επίπεδης καμπύλης» και η καινούρια καμπάνια του ΕΟΤ

Ο καπιταλιστικός κόσμος στα τέλη του 2019 εξέδιδε άφθονα ζοφερά σήματα για το μέλλον. Το ελληνικό κράτος (όπως και άλλα κράτη) δανείστηκε με αρνητικό επιτόκιο, παρουσιάζοντάς το ως θρίαμβο. Ο πρωθυπουργός πανηγύριζε για την έξοδό μας από την κρίση. Οι αρμόδιοι υπουργοί διαλαλούσαν προς πάσα κατεύθυνση ότι «η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη».[1] Όπως ακριβώς έλεγε κι ο Γ. Αλογοσκούφης, «τσάρος της ελληνικής οικονομίας» το 2008, λίγο πριν χτυπήσει την πόρτα η καπιταλιστική κρίση. Πίσω από τους δημόσιους πανηγυρισμούς, όλοι οι αρμόδιοι ήξεραν καλά ότι όχι απλά τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα, αλλά ότι η κρίση ετοιμαζόταν να σκάσει στα μούτρα όλων.[2]

Υπήρχαν ωστόσο κάτι ελπίδες. Κάτι ελπίδες ότι υπάρχουν και τομείς που θα τη βγάλουν καθαρή. Ότι τέλος πάντων μπορεί οι εξαγωγές του ελληνικού κράτους να μειώνονται συνεχώς, αλλά υπάρχει και ένας κλάδος της οικονομίας που θα συνεχίσει να φέρνει χρήμα απ’ έξω στα ελληνικά αφεντικά. Ένας κλάδος που αποτελεί πυλώνα του ελληνικού καπιταλισμού από το 1945 και μετά.

Συνέχεια

No 21. Το Πείραμα: μια ιστορία ιών και εμπορικού πολέμου από το 2016 μέχρι σήμερα.

Το Πείραμα: μια ιστορία ιών και εμπορικού πολέμου από το 2016 μέχρι σήμερα.

S. 1, Ep. 3: Τι είναι ο εμπορικός πόλεμος

Σας το λέμε από τώρα, για να είμαστε συνεννοημένοι: ετούτο εδώ δεν είναι «κείμενο γνώμης». Είναι εξ αποστάσεως εκπαίδευση για μαθήματα στα οποία έχουμε ήδη κοπεί με άσσο. Οπότε, εμείς κάνουμε τον κόπο να τα ξαναπούμε, αλλά θα πρέπει να κάνετε κι εσείς λίγο κόπο. Το δέλεαρ είναι ισχυρό: η θα καταλάβουμε τι πάει να πει «ομόλογο» και «ανταγωνιστική υποτίμηση», ή θα απομείνουμε να πιστεύουμε σε παράξενες οντότητες, όπως οι συναχωμένες νυχτερίδες απ’ την Κίνα, οι γιατροί που θέλουν το καλό σου και ο ελληνικός υπεύθυνος ιατροσυνδικαλισμός που διεξάγεται από πασόκους.

Ξεκινάμε:

Συνέχεια

No20. Καταγγέλουμε την εσκεμμένη διαδικτυακή μας συκοφάντηση

Τα πράγματα είναι δύσκολα καλές μας συντρόφισες! Όπως ίσως γνωρίζετε, μετά την άτιμη επίθεσή μας στους γιατρούς ως σύνολο, λες και είναι τίποτα μπάτσοι, μετά και τη συνωμοσιολογική αμφισβήτηση της καμπύλης των επιδημιολόγων, λες και την είχανε φτιάξει μόνοι τους, το brand name «autonome antifa: αντιφασιστική συνέλευση»… έγινε μισοviral.

Στην αρχή χαρήκαμε.

Συνέχεια

No19. Μια κοινωνικά υπεύθυνη προκήρυξη

Δεν περάσαμε τον Μάρτη και τον Απρίλη μόνο κολλώντας αυτοκόλλητα. Επειδή, όπως είναι προφανές, είμαστε μια σοβαρή πολιτική οργάνωση, κοιτάξαμε να δείξουμε, πώς το λένε… «κοινωνική υπευθυνότητα», ώστε να παίρνουν παράδειγμα και οι λιγότερο οργανωμένοι.

Συνέχεια